1. Pamiętaj, że w szkoleniu dzieci nie wynik jest najważniejszy, a rozwój każdego ucznia. Nie pytaj dziecka, które miejsce zajęło, ale raczej jakie ma samopoczucie i jak samo ocenia swoje występy. Daj swojemu dziecku odczuć, że zależy Ci na nim, a nie na osiągniętym przez nie czy jego drużynę wyniku. Chęć uprawiania sportu przez dziecko i przychodzenia na treningi już jest sukcesem.
2. Pamiętaj, że porażki są bardzo ważnym elementem procesu szkolenia dzieci. Uczą ich pokory, skromności oraz szacunku do innych. Traktuj je jako nieodzowny element w kształtowaniu sportowca.
3. Wspieraj dziecko gdy w jego życiu są porażki. Kiedy są zwycięstwa samo sobie poradzi. Podkreślaj, że jutro też jest kolejny dzień, który może być wspaniały i niezależnie od jego porażek i sukcesów świat się nie zawali. Czy wygrywa, czy przegrywa kochaj swoje dziecko zawsze tak samo.
4. W przypadku osiąganych przez Twoje dziecko sukcesów nie wyolbrzymiaj ich aż nadto. Trzeba się z nich cieszyć, nie podkreślaj jednak, że one są najważniejsze. Pamiętaj o tym.
5. Pozwól dziecku być samodzielnym, nie uzależniaj go od siebie. Dotyczy to podejmowania przez nie decyzji, jak i pakowania sprzętu na trening, noszenia samodzielnie torby czy wiązania butów.
6. Nie stresuj dziecka dodatkowo swoją nieustanną obecnością na treningach i obiektach sportowych. Dzieci widząc obecność rodzica/ów obawiają się, że są przez nich oceniane i kontrolowane. Pamiętaj, że trening lub zajęcia sportowe to dla dziecka odskocznia od codzienności.
7. Jeżeli jesteś obecny na treningu lub meczu zawsze pokazuj dziecku pogodną, uśmiechniętą twarz. Nigdy nie pokazuj negatywnych emocji, nie daj po sobie poznać, że się denerwujesz. Nie wchodź w rolę trenera, nie podpowiadaj i nie instruuj, nie sędziuj i nie osądzaj. Bądź rodzicem, a nie trenerem, a najlepiej wiernym kibicem z zawsze dobrym humorem.
8. Nie krytykuj nigdy przy dziecku decyzji trenera, nie podważaj jego autorytetu, nie ingeruj w plany i strategie szkoleniowe. Każdy trener pracujący w Akademii wie, co jest odpowiednie dla Twojego dziecka. Pamiętaj, że dziecko w domu a na treningu do tego w grupie, to dwie inne osoby. Rodzic patrzy przez pryzmat dziecka w domu, a trener dziecka w grupie – to bardzo duża różnica.
9. Jeśli rozmawiasz z dzieckiem o sporcie i analizujesz jego ewentualne postępy, nigdy nie porównuj jego osiągnięć do innych kolegów. Nie wzbudzaj w dziecku poczucia zazdrości i zawiści w stosunku do rywali. Zasady FAIR PLAY to podstawy w szkoleniu dzieci.
10. Nie realizuj własnych, niespełnionych ambicji poprzez swoje dziecko. Pozwól aby sport należał tylko do niego, a nie był czymś czego chcą tylko rodzice. Daj możliwość dziecku zrozumieć wartość systematycznej pracy nad samodoskonaleniem i daj szansę realizowania się przez sport.
11. Nigdy pod żadnym pozorem nie karz dziecka zabranianiem uczestnictwa w treningach lub meczach za jego czasami nawet nieumyślne błędy. Dorośli popełniają masę błędów, dzieci tym bardziej mają do tego prawo. Zadaj sobie pytania : czy za złe kopnięcie piłki na treningu na drugi dzień za karę dziecko nie pójdzie do szkoły ? Czy ja jako rodzic jestem idealny i nie popełniam błędów ?
12. Jeśli masz wątpliwości dotyczące sfery wychowawczej czy osobowej dziecka możesz poprosić trenera o rozmowę ( oczywiście nie w trakcie treningu). Trener nie będzie raczej rozmawiał na tematy typu –dlaczego dziecko gra na tej, a nie innej pozycji, dlaczego tyle czasu itp. Trener wie co robi i to jest wyłącznie jego zakres działania. Na temat rozwoju sportowego dziecka jak najbardziej tak.
